بررسی اثرات زیست محیطی نظام های تولید برنج با استفاده از روش ارزیابی چرخه حیات (lca)

این مطالعه با هدف ارزیابی چرخه حیات برای بوم­نظام­های تولید برنج براساس میانگین مصرف کود نیتروژن (کمتر از 190، 200-190، 210-200، 220-210 و بیشتر از 220 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) طی سال­های 91-1378 انجام شد. ارزیابی چرخه حیات در چهار گام تعریف اهداف و حوزه عمل مطالعه، ممیزی چرخه حیات، ارزیابی تأثیر چرخه حیات و تلفیق و تفسیر نتایج محاسبه گردید. واحد کارکردی معادل یک تن شلتوک درنظر گرفته شد. گروه­های تأثیر شامل اسیدی شدن، یوتریفیکاسیون در بوم­نظام­های آبی و خشکی و گرمایش جهانی بودند. نتایج نشان داد که بالاترین عملکرد شلتوک با 35/5 تن در هکتار برای سطح 200-190 کیلوگرم در هکتار نیتروژن به دست آمد. بیشترین پتانسیل یوتریفیکاسیون در محیط آبی برای سطح بیش از 220 کیلوگرم نیتروژن در هکتار برابر با 79/0 واحد معادل کیلوگرم فسفات (po4) به ازای یک تن شلتوک مشاهده شد. دامنه شاخص زیست محیطی نظام­های­ تولید برنج برابر با 22/0-14/0 ecox به ازای یک تن شلتوک محاسبه شد و بالاترین اثرات زیست محیطی مربوط به گروه تأثیر یوتریفیکاسیون در محیط آبی (13/0 ecox به ازای یک تن شلتوک) بود. بدین ترتیب، می­توان از کود سبز، گونه­های تثبیت­کننده نیتروژن و خاکورزی کاهش یافته برای کاهش این اثرات زیست محیطی در نظام­های تولید برنج بهره­ گرفت.